Begin jaren ’50. In de woestijn tussen Irak en Koeweit staat
een grote vrachtwagen stil. In de lege watertank zitten
drie Palestijnse mannen, happend naar adem. De chauffeur,
ook een Palestijn, is uitgestapt bij een douanepost. Terwijl
de temperatuur in de watertank oploopt, probeert hij toestemming
te krijgen verder te rijden. De drie mannen, die elk
een generatie Palestijnen vertegenwoordigen, hebben één
gemeenschappelijk doel: de ellende in de vluchtelingenkampen
ontvluchten en in Koeweit een beter leven opbouwen.

'Mannen in de zon' (1963) is het verhaal van Palestina, van
de Nakba (de verdrijving van de Palestijnen in 1947-1949),
het vluchtelingenvraagstuk en de daarmee samenhangende
mensensmokkel, vandaag de dag actueler dan ooit.
Met Mannen in de zon vestigde Ghassan Kanafani voorgoed
zijn naam, niet alleen in de Arabische wereld, maar ook in Europa en Amerika

Ghassan Kanafani werd in 1936 geboren in Akka. In 1948 vluchtte zijn
familie naar Libanon en vestigde zich uiteindelijk in Syrië. Kanafani
was leraar, journalist en schrijver. Daarnaast was hij actief in het Palestijnse
verzet. Tot zijn dood in 1972 was hij woordvoerder van het Volksfront
voor de Bevrijding van Palestina (PFLP) van George Habash.
Kanafani geldt als de pionier van de Palestijnse verzetsliteratuur.