Gebaseerd op het 187 jaar oude meesterwerk van Hendrik Conscience, de man die Vlaanderen leerde lezen, brengt Vlaanderen De Leeuw dit klassieke verhaal opnieuw tot leven in een taal en ritme die de lezer van vandaag recht in het hart raken.

Aan de eeuwwissel tussen 1298 en 1302 staat Vlaanderen op het breekpunt. Gewone burgers, ambachtslieden en handelaars verzetten zich tegen het juk van koning Filips IV de Schone, de machtigste vorst van Europa. In dat woelige tijdperk staan Jan Breydel en Pieter de Coninck zij aan zij, verenigd door trots, vriendschap en de wil om hun stad en volk te verdedigen. De naam van Robrecht van Béthune, erfgenaam van Vlaanderen, werpt zijn schaduw over het land, een symbool van hoop voor wie blijft vechten. Johanna van Navarra, koningin van Frankrijk, gebruikt haar scherpzinnigheid om macht te behouden, terwijl Machteld van Béthune, dochter van Robrecht, de geest van Vlaanderen belichaamt: trots, trouw en de wil om te overleven.

In de greep van de lelie vormt het eerste deel van het tweeluik Vlaanderen De Leeuw, een hervertelling die eer bewijst aan Hendrik Conscience.

De Leeuw van Vlaanderen keert terug in een moderne, meeslepende hervertelling vol spanning, emotie en avontuur.

Dit is geen stoffige klassieker, maar een herontdekt verhaal waarin verleden en verbeelding elkaar opnieuw vinden. De gebeurtenissen die in dit boek worden verteld, vormden later de inspiratie voor de Vlaamse feestdag van 11 juli en het symbool van de Vlaamse Leeuw, tekens van trots en onafhankelijkheid die tot op vandaag voortleven.

Gebaseerd op het 187 jaar oude meesterwerk van Hendrik Conscience, de man die Vlaanderen leerde lezen, brengt Vlaanderen De Leeuw dit klassieke verhaal opnieuw tot leven in een taal en ritme die de lezer van vandaag recht in het hart raken.

Aan de eeuwwissel tussen 1298 en 1302 staat Vlaanderen op het breekpunt. Gewone burgers, ambachtslieden en handelaars verzetten zich tegen het juk van koning Filips IV de Schone, de machtigste vorst van Europa. In dat woelige tijdperk staan Jan Breydel en Pieter de Coninck zij aan zij, verenigd door trots, vriendschap en de wil om hun stad en volk te verdedigen. De naam van Robrecht van Béthune, erfgenaam van Vlaanderen, werpt zijn schaduw over het land, een symbool van hoop voor wie blijft vechten. Johanna van Navarra, koningin van Frankrijk, gebruikt haar scherpzinnigheid om macht te behouden, terwijl Machteld van Béthune, dochter van Robrecht, de geest van Vlaanderen belichaamt: trots, trouw en de wil om te overleven.

In de greep van de lelie vormt het eerste deel van het tweeluik Vlaanderen De Leeuw, een hervertelling die eer bewijst aan Hendrik Conscience.

De eerste keer dat ik in contact kwam met De Leeuw van Vlaanderen moet ik een jaar of zeven of acht geweest zijn. Het was weer zo’n weekend bij mijn grootouders, waar de geur van koffie, versgebakken wafels en een stapel oude videobanden altijd voor avontuur zorgden. Tussen die cassettes lag een film die mijn leven, al wist ik het toen nog niet, een beetje zou veranderen: de verfilming uit 1984 van Hugo Claus, gebaseerd op het ondertussen 187 jaar oude boek van Hendrik Conscience uit 1838.
Misschien niet meteen de meest kindvriendelijke film, maar ik was op slag verkocht. Vanaf dat moment stelde ik elke keer dezelfde vraag aan mijn grootouders:
“Pake, Moeke, mogen we De Leeuw van Vlaanderen nog eens kijken?”

En zo geschiedde. Tegen dat ik een jaar of veertien was, had ik die film zeker twintig keer gezien, waarschijnlijk zelfs meer. Iedereen heeft wel zo’n oude nostalgische film waar hij compleet gek van is en die hij telkens opnieuw kan bekijken zonder ooit verveeld te raken. Voor mij was dat die film, met de heroïsche Jan Decleir als Jan Breydel en de geweldige, wijlen Frank Aendenboom als Robrecht van Béthune.

Jaren later, als volwassen lezer en liefhebber van geschiedenis, besloot ik het originele boek van Hendrik Conscience eindelijk eens te lezen. Een legendarisch werk, zonder twijfel, met een verhaal dat diepe Vlaamse wortels heeft. En toch bleef ik een beetje op mijn honger zitten. Het taalgebruik is prachtig, maar na bijna twee eeuwen toch wat ouderwets en soms zwaar verteerbaar voor de moderne lezer.

Daar ontstond het idee.
Wat als ik De Leeuw van Vlaanderen opnieuw zou vertellen, in een taal en stijl die de lezer van vandaag aanspreekt?
Wat als ik dit machtige verhaal, dat aan de basis ligt van onze Vlaamse feestdag van 11 juli, opnieuw tot leven kon brengen voor nieuwe generaties die het misschien niet eens meer kennen?

En zo begon ik, met een flinke dosis enthousiasme, aan wat uiteindelijk een project van twee jaar zou worden. Twee jaar lezen, herschrijven, schrappen en herschrijven. Twee jaar opzoekwerk, late nachten en veel koffie. Maar vooral twee jaar liefde voor een verhaal dat ik al sinds mijn kindertijd in mijn hart draag.

Ik wilde trouw blijven aan de geest van Conscience, maar tegelijk mijn eigen stem laten horen. Daarom voegde ik niet alleen nieuwe scènes toe, maar ook enkele volledig nieuwe personages die het verhaal extra kleur, spanning en emotie geven. Personages die geen deel uitmaken van het oorspronkelijke werk, maar die volgens mij een verrijking zijn voor het verhaal. Zo kreeg dit klassieke epos een frisse adem en kon ik het uitbreiden tot een ruimer, levendiger geheel dat hopelijk ook nieuwe lezers weet te raken.

Uiteraard doe je zoiets nooit alleen. Mijn grootvader Maurice, Pake, was een van de eersten die mijn manuscript las en met zijn scherpe blik en eerlijke feedback het verhaal hielp groeien. Mijn zus stond ook paraat om suggesties te geven en niets door de vingers te zien. En dan waren er nog vrienden die de eerste versies hebben gelezen en me met hun eerlijke mening op het juiste spoor hielden. Zonder hen was dit boek niet wat het nu is.

Met trots en een vleug gezonde zenuwen presenteer ik je dus mijn herwerking van De Leeuw van Vlaanderen.
Een eerbetoon aan het verhaal dat me als kind betoverde, en dat ik nu, vele jaren later, met nieuwe scènes, nieuwe personages en evenveel passie opnieuw tot leven heb proberen te wekken.

Veel leesplezier

Gilles Gillissen